Sahipleri gibi hüzünlüydü bahçede ki çiçekler
Elma armut nar ağacı da vardı
Mutsuzlukları evin efendisinin
Gülümseyeceği ana kadardı
Bir de giden tatlı kadının kendileriyle konuşan
Sevip okşayan o narin yaratığın eve dönüşüyle
Matemini tutuyorlardı o yok diye
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman