-Kahkaha- Şiiri - Kaan Ata Şimşek

ne oluyor bana anlamıyorum
seni çok severken neden uzağımdasın
kavuşmak hayal kabus oldu
gecelerim dönerken alevinle tutuştu
evet bir aşk vardı
içimde adını bilmediğim
hep bana uzaktın şikayet edip durdun
sen beni hiç sevmedin
adını bile bilmiyordun saçma düşlerin
peşinden..
sürüklenip gidiyordun
nasıl tutulup kaldım oysa
unutulup atılacaktım sevilmedikten sonra
hep aynı son aynı kare nasılsa
kaybeden ben oldum kendi hayatımla
gül içinden gül inadına
haykırışlara dönmesin kahkaların
bitirip tükettin mevsimsiz çiçeklerim
adını ezberledim
sen...? ? ?
beni keşfedemeden kaybettin
vefasız sevginin esiriymişsin
ne kadarda zavallı birşeymişsin hem kendini hem beni
rezil ettin..? ?
kahkahaların ardından gülüp geçtin