Ateşin dudaklarına sevdalandım ben, adı sonbahar
Ölmek için bahanem çok, uzaklardaymış ah bahar
Raflarımda aşkın tozları var, unutulmuş mektuplar
Tecrit tükenişlerdeyim, üşüyor gövdem sarsana yar.
Tedavülden kalkan aşklara beledim uykusuzluğumu
Gövdemin loşluğuna çizdim sevilerimin sonsuzluğunu
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi