Kahır yağıyor Şiiri - Atilla Durukan

kahır yağıyor

kahır yağıyor dünyaya,
kahrediyor bu dünya.gelin,
gelin dostlar gidelim,
kahretmeyen bir yere.

dur.. dedi usta bilge,
gitmek sizin neyinize.
yıkayın ruhlarınızı,
kahır kirlerinden.

eskiden nar ateşi, yakardı dünyaları,
döne, döne ısınır,yanardık ateşiyle.
bire, bin doğururdu sevda çiçeklerini,
şimdi kahır doğuyor, yumuşak karınlardan.

dur dedi usta bilge,
şimdi degil zamanı.
sevgi dolu zembille,
yıkayın bu alemi.

sonra ekin toprağa,
sevda tohumlarını.
narın ışıklarıyla aydınlansın bu dünya,
siz, narları dağıtın, kii, yok olsun yurttan kahır.