KAHIR YAĞIŞI
Şubatın haylaz soğuğu
Keserken nefsi soluğu
Bir titremedir tuttu içimdeki çocuğu
Telkin battaniyesine sarıldım
Oturdum dar görüşlü penceremin önüne
Canımdan dışarı uzattım bakışımı
Dayanılır gibi değil dışarısı
Lapa lapa kahır yağışı...
Uğultulu bir iç çekişle
Körükledim içimdeki ateşi
Bari kendi kendime ısınayım
Kendi kentime aşina olayım
Kalbimin önü diz boyu kahır
Ben ise kahırdan adam
Adım atsam
Adım gibi eminim
Hıçkırığımla eririm
Günlerden yaz ertesi
Aylardan şubat
Mevsim kış
Gözümde yaş
Kendim ve kentim
İkimiz de kahırdaş
//Ayhan O
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 21:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Olgun 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/24/kahir-yagisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!