Kahır ve Umut Şiiri - Tuncer Akbaba

Gene ah çekip ağlamak benim payıma düşen,
Gene kaçan gemiler bensiz şimdi sahilden,
Gene hüzün bulutu gönül dağımda gezen,
Gene susmak ve susmak ılık göz yaşlarımla,
Ve kavuşmak toprağa yorgun bakışlarımla….

Biletimi alsam da her saat başı gardan,
Beklemekle geçti hep ayrı yardan,
Ne otobüsler kalktı bu otogardan,
Ne vuslata erip ulaştım yare,
Ne lokmanlar buldu derdime çare.

Bir umut rüzgarı esermi dersin,
Gelsin kara talihi yüzüstü yere sersin,
Bana sevgi bahrinden bir kadehcik su versin,
Artık kara toprağa girsemde hiç üzülmem,
İçsem o kadehten susuzluk nedir bilmem.

8.1.2009