ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi :15 Ekim 1986
Ömrüm neden uzuyor,
Bu yalan dünyasında?
Aşık yari görüyor,
Kaybolan rüyasında.
Ağaçlar meyve vermiş,
Aşkımın bahçesinde.
Bir bülbül sesi varmış,
Yarin tatlı sesinde.
Uzaktadır artık yar,
Sevgiliden de ırak.
Garipler gibi ağlar,
Aşka hançer sokarak.
Aramızdaki dağlar,
Korkma bizi ayırmaz…
Güzel seven aşıklar,
Kolay kolay buluşmaz.
Dağlar bana düz gelir,
Kavuşacağım sana.
Hayalin de az olsa,
Biraz gülümse bana.
Başımıza biriken,
Bu kara bulutları,
Bir gün güneş eritir,
Ümitleri gösterir.
Mecnun gibi yarinden,
Ayrı düşen aşıklar,
Hayyam gibi kendinden,
İçip geçen aşıklar…
Bu size nasihatim:
“Aşık olmak delilik,
Yer bitirir aşığı,
Aşk yitirir aşığı.”
Muhip Erdener SOYDAN
21 Ağustos 1960
Kayıt Tarihi : 11.9.2010 11:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!