Kahır Sandığı Şiiri - Ayşe Mızrak

Çeyiz sandığından çıkmadı ki senin hayatın,
Kahır sandığında kahır sakladın.
Ey benim dağılmayan efkârım,
Ne getirdin yıllarından,
Önüme dök, bakalım,
Çıkar sır küpünü, neler sakladın;
Hangi yaralar, seni sen yaptı,
Hadi tek tek açalım.
Şimdi yazsam harf harf adı sır olmaz,
Okur herkes duyar da kimse anlamaz.
Sessiz sessiz konuşalım efkârım,
Hadi tek tek sayalım, susa susa,
Sustuklarımızı kusa kusa,
Ağlaya ağlaya...
Açalım sır küpünü,
Dökelim köpüğünü,
Açalım da açılsın karanın tonu,
Belki mutlu olur sonu...