Kahır Mektubu Şiiri - Ahmet Selçuk İlkan

"Bu mektuba bütün postacılar ağladı".
Ne zaman iki satır yazmaya kalksam
Hep sana, hep seni hep bizi yazıyorum
Ne zaman bir kadeh alsam elime
Hep sana, hep seni, hep bizi içiyorum

Her gece kederdeyim, durmadan içiyorum
Sevda ektim kalbime, yalnızlık biçiyorum.

Elveda deyip bir gün viran edip gönlümü
Ayrılıp gidişinin bu gece yıldönümü
Bugün de sensiz içtim, bu akşam sensiz hiçtim.
Bu gece her damlayı, iki kadehe biçtim
Ayrılık öyle zor ki; kimsesiz kalan bilir
Gözyaşı ne demektir; her gün ağlayan bilir

Her gece kederdeyim, durmadan içiyorum
Sevda ektim kalbime, yalnızlık biçiyorum

Yokluğunla baş başa, kendimden geçiyorum
Şerefe deyip şimdi, bin kahır içiyorum
Birazdan gözlerimden geçersin ılık ılık
Nice yıllar sevgilim, mutlu olsun ayrılık
Sevincim kederim sen,
Gözüm sen ellerim sen
Benim ne suçum var ki
Sen benim kaderimsen.

Karıştırmış kaderim şu gönlümün harcını
Yaş döküp ödüyorum, ben bahtımın borcunu
Dertliyim efkarlıyım gönlüm yine tasada
Unutmak istiyorum kendimi bu masada.

Herşey yalnız senin için üzme kendini
Belki bugün belki yarın
Anlayacaksın, çok sevdiğimi,
Ağlayacaksın
Ayrılık mı çıktı falda
Sen bir yanda ben bir yanda
Böyle bir aşk bu zamanda
Belki bu gün belki yarın
Anlayacaksın çok sevdiğimi,
Anlayacaksın...

Rüzğar gibi geçti yıllar
Tutunacak dal kalmadı
Biran mutlu olmak için
Çekilmedik dert kalmadı