Hasretin heybesinde zamanlarda,
Gezdim çilelerimin karanlıklarında.
Candan kurduğum nice sofralarda.
Tattım gönüllerdeki kahır lokmasını.
Dumansız ateşten yandıkça canım.
Kaynayan kazanlarda sabahladım.
Dert yongalarımla kavrulur sandım.
Yuttum hep acıların kahır lokmasını.
Dolaştım ovalarımda şahinler gibi.
Sanki bendim koşan avların sahibi.
Hayat yaylasında bu oyunun galibi.
Tuttum avların hep kahır lokmasını.
Hayallerim kızıl akşamlarda ağladı.
Kasvetli acılar bulutlarımda çoğaldı.
Can soframda garip,aşkı kaşıkladı.
Çiğnemeden yuttum,kahır lokmasını.
Kayıt Tarihi : 23.6.2006 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!