Kahır Kokan Seller Değil Ati Kokmalı Duy ...

Kahır Kokan Seller Değil Ati Kokmalı Duygular

İçte ki aşk ateşinde kaynıyor tüm özlemler
Bahar mevsimlerinde bende hüzün çöküşü var
Gönlü neden cendereler içine kor bu elemler
Közde bırakışta gider demez ki cananım yanar

Hiç bir şey özde doğuşun yaratılışın da kalmaz
Gönlü hepten boş olanlar değere sahip değildir
Bundandır ki ilişkiler yüreğin telinden çalmaz
Soyuttan somuta doğru akış’ı tatmak gerekir

Ahlak ve bilgimiz tıpkı evrensel dünya gibidir
Sürekli öz ilişkiler sevgiyi yakar yürekte
Vicdan da doğan evrimdir ruh’a akışta ilgidir
Öz doğrular koşuluyla bağdaşık durur erekte

Gerçek tartışılmaz bile doğruluksa hiç değişmez
Kıvanç acı duymak için özde insanca his lazım
Santimantal bir organın öz yapısına erişmez
İçte ki nesnel dünyamız kıvanç ve acıda sazım

Meçhul’e doğru giden yol bizce silinti altında
Evrensel bir karşıtlık var özdedir türdeş duygular
Evren çeşit dünyalarda temsili mekân bahtında
Gereğini sorduğum da bundandır kabul olgular

Toplumsal yaşayışta var içimizde ki bulgular
Kavram ve kurallarını irdeliyerek yaşamak
Kahır kokan seller değil ati kokmalı duygular
Mühüm olan hür özünle Hakk’ın yolunu başarmak

Neylersin ki hep dostlarım çomağı sokar gözüme
Duman sarsada gönlümü ruhumdan iylikler akar
İçten sevgilerim bakar sokulmaz nefret özüme
Çakmak gibi çaksa gözüm el’i değil özü yakar...

(12.01.2012) AZAP...