Kahır Kalır Şiiri - Tahir Özdemir

İçten gelmiyorsa
Akıl çaresiz kalır
Küstahlıklar diz boyu olmuşsa
Sukut çaresiz kalır

Bir çocuk olamıyorsan
Bir çocuğu anlayamıyorsan
Geceden sabaha dek dirensen bile
Kalbin mühürler içinde kalır

Aşkla eksiklik tamamlanmıyorsa
Canların bir bir incindiğini görüyorsan
Rüya değilse bir de
Umutlar her yarın için hiç kalır

Her gün kahır mektubu okunmuyorsa
Emeğin ekmeğine ziyan ediliyorsa
Kapıyı açıp göz kulak ardı edilmiyorsa
Katip yazı yazdığıyla kalır

İçten gelmiyorsa
Akıl çaresiz kalır
Dinleyip yazıyorsun
İçinde hep kahır kalır