Kahır Günüm Şiiri - Metin Egeli

KAHIR GÜNÜM

Bir şiirde başladı Aşkımız,
Bir şarkı istedim Evrenden,
Sendin söyleyen…
Bakışınla gülüşünle
Değişti hayat
Ve hayata bakışım.
Buz ve tuz gibi gibiydik
Birbirimizi eritip karışan...
Şiirler acizken bize
Rüzgârın savurduğu
Toza döndük,
İçimizdeki harman yerinde
Sapla saman gibi ayrılıklarda…

Kahrımın bilmem kaçıncı günü
Sana olamadıysam da
Ölüme eş oldum.
Sardı alevler
Düşlerimizdeki gül bahçesini.
Alevden kuruyan güllerin,
Sabahın soğumuş külü gibi,
Yağmurundan uzak,
Rüzgârında savrulup
Uçuşup kayboldum artık.

Ellerini tutacakken ellerim
Birbirine düşman iki kardeş gibi,
Birinde kalem sana yazar,
Diğeri ölüm fermanıma
İmza atan kalemi kırar...

Metin Egeli