İnsan
Bir an kopup gidiyor
Sanki boşluğun çok umrunda da,
Bu
Geriye dönüşü olmayan
Yalana konan son bir nokta,
Nafileye
Toz konduramaz insanoğlu
Eli mahkum
Dili mapus,
Bu
Doğmayacak günün arifesidir artık,
Ağlayan göz yaşları
Umuda bir kılcık gibi,
Bu
Tersine dönmüş bir zaman
Geçse de ne fayda
Giden gitmiş gari,
Bilemem
Bir kuş kanadı mı
Bu,
Yoksa
Gökyüzünün çıkmak sokağı mı
Kendisine mekan edinmiş,
Tarifsizlığin
Limanı yoktur
Varması şurada dursun
Yeli dahi meçhul,
O
Kahır edelesi güyalarda...
* Berlin, 08.07.2023 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 8.7.2023 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!