desende asi bir serseri
konuştu elalemin dili
görünmez hançerlerle vurdu
temennim sade bir huzurdu
arayıp durdum vuslatımı
kahrettim astım suratımı
kar ettiremedim nazımı
kıymeti kalmadı kelamın
ölüm gelip alsa canımı
kahrım bitse alsa sızımı
yeter hep imalı bakışlar
beni kimse anlayamadı
Kayıt Tarihi : 30.7.2011 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hep beni bunaltan her defasında umutlanıp beni her defasında yıkan yakınımda olan insanların bunalltığı zamanda dudaklarımdan dökülen kahır...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!