kahır
ardından akan yaşlara yazık
ardından bakan gözlere yazık
ardından çarpan yüreğe de..
nediyeyim ey sevgili sana öle kızıyorum ki
neden bana yanlızlığı hediye edip gittin ki sanki
sensiz ne yağmurun ne de karın tadı var ağlamak şöle dursun mecalim yok ki sensiz yaşamaya..
dışarıda ki ne güneş nede ay ilgimi çekiyor
benim ayımda güneşimde sensin çiçeğim
bilmezdim bu denli ağır bir sancı çekeceğimi sensiz her saat
buhranlı bir girdaba girdim de sanki çabalıyorum boş yere
ne akan zaman nede yağan yağmur doğan güneş yada ay
vere bilirmi ki SENİN sıcaklığını bana
sen siyah gül sen kalbimin çiçeği
sen asla solmayasın diye gözyaşlarımla suladım seni
asla solmayasındiye toprak yerine kanıma ektim seni
çiçeğim neden bana yanlızlığı hediye ettin ki
en ağır hediyendi bu bana ne olur geri albana verdiğin hediyeyi bana en güzel hediye senin sesin gülüşün
kimseler bilmez ama sen benim sol yanımın başkentisin
Kayıt Tarihi : 6.1.2007 21:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!