Kahır Şiiri - Tunç Kuyucu

Kendi gözümden sakınıp bakmaya korktuğum
Kışlara aldırmayıp yollarında durduğum
Çöllerden de beter yokluğunda susuzluğum
Kahrettim de yokluğuna çalmadı hiç kapım

Güller solduğunda bülbülün bükülür boynu
Hiç sorma mendilimi hasret yaşıyla dolu
Şimdi gittiğim yol eski bir meyhane yolu
Ağladım da yokluğuna çalmadı hiç kapım

Hicranım gerilmiş ip kalbim dar ağacında
O tatlı güzel sesin çınlar hep kulağımda
Uzandım hatıralara çok çok uzağımda
Besledim de ümidimi çalmadı hiç kapım

2006
www.sevgituneli.com