Kahır Şiiri - Mehmet Çiftci

Neler umuyor bu zavallı gönlüm,
Tuttu bir hayalin peşine düştü.
Bahçem darmadağın perişan gülüm,
Bülbül gül dalına konmadan uçtu.

Zannediyordum ki bahar gelecek.
Çizgiler kaplayan yüzüm gülecek,
Hayal bile etmediğim olacak,
Ümitlerim başıma dertler açtı.

Ne kadar çırpındı yorgun bedenim,
Ne varsa elimden gelen denedim,
Bilinmiyor kimselere demedim,
Elime geçen tüm fırsatlar kaçtı.

Geç anladım bu bomboş bir hayalmiş,
Tutunduğum çürük kırık bir dalmış,
Çektiğim sıkıntı ömre bedelmiş,
Yüreğimi parçalayarak geçti.

Ders aldım ya geç oldu zaman biraz,
Ömrümden on sene götürdü bir yaz,
Emeğim çok fazla kazancımsa az,
Talihim tersine dönmeyi seçti.