Kahır Şiiri - Ercan Barut

Bir dert ki kimseye diyemeden
Kahır edersin karanlığa  ...
Bir uçurumun kenarında
Kaderine teslim olmuşcasına
Dalıp gidersin
Uçsuz bucaksız bir kalabalığa
Bakışların sorgulanır hep
Eski bir adam suratında ...

Köşelerde mendil satan çocuğun
Elleri nasır tutmuş bir hamalın
Kendi başının çaresine baktığı gibi
Sert bakarsın sende dünya malına
Kahır edersin böyle  insanlılığa...

Herkes herkesi düşman görür
Meçhul ,daha ne kadar görür
Unutulma hakkı
Gökten yağar, yerden biter
Insanoğlunun sadakati,vefası
Hevesleri kadar....