Bir ağacın, filizlenmiş, dalıydım
Kahbe bir el, beni kırdı, kopardı!
Yeşil yeşil, taze umutlarıydım
Kahbe bir el, beni kırdı, kopardı!
Zemheride, soğuklar, dondurmadı
Bir cahil belime balta, vurmadıı
Nice fırtınalar esti, kırmadı
Kahbe bir el, beni kırdı, kopardı!
Oysa daha, yaşamayı, isterdim
Kuşlar gelsin, dalıma konsun, derdim
Çiçek çiçek, bir baharı, düşlerdim
Kahbe bir el, beni kırdı, kopardı!
Kayıt Tarihi : 23.5.2016 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kahbelik sırtından vurmaktır; kalleşliktir, en adi alçaklıktır!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!