Kah(ı)r-aman Şiiri - Ali Şafak Balı

Her yerde kan var, dillerde destan
Sessizce gider toprağın altına bir aslan
Bin bir fare saklanır gediğine sefahatın
Ölen vicdanı, öldüren itimadı saf ahfadın

Katiller ulu orta nutuk atar, alkışı bol
Kimi vahşice kafa kopartmıştır, kimi kol
Pazarda kurbanlık seçer gibi ölü seçerler
Her ölene kefenden önce makam biçerler

İnsanlıktır gömülen her bedenle toprağa
Yürekler yanar ama feryadı varmaz kulağa
Hiç olmamış ya da hep dünde kalmış gibi
Düştüğümüz kuyudur yaşam, görünmez dibi

Yalan, hep yalan, yuva yapmış ağzına
Sorsan ama, bir o yakışır dürüstlük tahtına
Hiddetlenir çok, kusuru çarpınca suratına
Kızılca kan toplanır istemsiz, ar damarına

Şafak doğdu, yırttı peçesini karanlığın
Göründü, şapka kimin aslında, kel kim
Kimin eli cebindeymiş, saf mazlumun
Kimin cebine gözü dalmış, hilekar kulun

Yine her yerde kan var, ağızlarda slogan
Kimi vahşete koşar, kimi sapmış yolundan
Yaşanmamış gibi dün, kurar kimi yarını
Kimi de satar üç paraya, ata yadigarı varını