Rüyalar görür insan;
İçinden geçenleri, aklında kalanları
Dilinin dönmediği, yarım kalmışlıkları.
İnsanlar koşuşturur, birbirinden habersiz
Neler olur bilemez, ağlasalar duyamaz.
Kimseyi sevemeden uyanır uykusundan
Hatıralar canlanır kaybolmuş satırlarda
Benliğini unutur her terk edilişinde
Kahkaha çiçekleri bile hüzünle dolar.
Kara potinlilerle indirilir tahtından
Aşkın kör zindanları serbest bırakmaz onu
Acı çekmeye mahkûm bırakılır orada
Paramparça kalbiyle tutunmaya çalışır
Tutunamaz ve çöker duvarlar üzerine
Enkaz altında kalır kalp ve kalp kırıkları
Bir ömür daha biter, insanlardan habersiz.
Erva Özbaba
Kayıt Tarihi : 6.3.2019 22:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!