KAĞNILAR
Geceye kağnılar ağır ağır yük taşır.
Mazı sesinin ahengi ile birlikte taşır
Bazen yük bazende acı hasret taşır
Kimi zaman da çocukların sevincini.
Ardısıra Kağnılar dizilir patika yollara
Kağnılar gider, iz bırakır tozlu yollarda,
Yola her bir teker, bir öykü, bir hatıra,
Bazende bir gelinin hasretini bırakır.
Toprak kokar, saman savrulur rüzgârda,
Kağnılar ağır ağır yeniden düşer yollara
Gölgeler uzar, yorgunluğu salar toprağa
Kavuşmanın umudu birikir yüreklerde.
Güneş batar, ufka doğru çekilir kağnılar.
Heybelerden çıkarılır konulan yolluklar.
Yağız delikanlı sevdasına bir ağıt yakar.
Yutulamaz her bir lokma kalır boğazda.
SEYFETTİN BARLAS
2025 OCAK KADINLAR DENİZİ
Seyfettin Barlas
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 05:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirde, toprağın kokusu, samanın rüzgârda savrulması, kağnıların yorgunluğu ve gölgelerin uzaması gibi doğal imgeler kullanılarak, yolda olmanın ve kavuşma umudunun duygusal yükü vurgulanır. Güneşin batışıyla birlikte kağnıların ufka doğru çekilmesi, heybelerden çıkarılan yolluklar ve yağız delikanlının sevdasına yaktığı ağıt, şiirin sonunda boğazda kalan bir lokma gibi hissedilen bir duygu yoğunluğu yaratır. Şiir, kağnıların sembolik anlamını kullanarak, insanların yaşam yolculuğundaki zorlukları, umutları ve duygusal yüklerini anlatır. Seyfettin Barlas'ın bu şiiri, geleneksel yaşamın ve doğanın iç içe geçtiği bir atmosferde, insanın iç dünyasına dair derin bir bakış sunar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!