Kağızman'lı Küçük Çoban

Çewlik düzlüğünde küçük bir çoban
Okuldan, eğitimden mahrum gariban
Sürüden ayırmıyor gözlerini
Ana kurban, baba kurban, can kurban

Küçük yağız çoban, bir dağ başında
Henüz on yada on iki yaşında
Köyden sabah çıkmış, yalnız başına
Her an aklı anasının aşında

Çoban köyün Şaban, heyben kıldandır
Ey kardeş, bu dünya garip bir handır
Bu dil hallerini nasıl anlatsın?
Şu an dilimin lal olduğu andır

Tohum ekilmiş, yoncalar tarlada
Kimi dağda kimi fundalıklarda
Ey çoban üstün-başın perperişan
Yoksulluk kol geziyor buralarda

Koyunlarını seven küçük çoban
Şaban'ın yiğitler çoktur çoban
Dağlar-taşlar, karabaşın yoldaşın
Yaşı küçük, yüreği büyük çoban

Küçük çoban, esmer çoban, can çoban
Fukaralık, yoksulluk yazgın değil
Kağızman'da dert varsa, umutta var
Ey çoban, kimse senden üstün değil

Mehmet Çobanoğlu
09.08.2022
İstanbul