Diz çökmüş önünde karabağ dağı
geçiyor yanından aras ırmağı
yüzbin çiçek açar bahçesi bağı
ruha kuvvet verir seyran kağızman
bir yanda kötek bir yanda paslı
açar çiçekleri kokar esanslı
baharda giyersin yeşil libası
dönersin cennete cici kağızman
bir yanda haznedar bir yanda cahın
ağır vilayeti sana pek yakın
çıkıp da geze geze geriye bakın
yeşil gömlek giymiş kağızman
hele bir ilkbahar ayların gelsin
açsın lale sümbül gülle bezensin
kokun sarhoş etsin arşa yükselsin
emsalin cihanda yoktur kağızman
çeşit çeşit elma armudun boldur
şevkat ile sepet sepet doldur
seni melul eden sadece yoldur
bir günde dileğin olur kağızman
bir yanda kuloğlu bir yanda todan
ayrılır mı senden zevkini alan
bizlere yadigar kalmış atadan
Gülali sana vurğun kağızman
Kayıt Tarihi : 21.1.2010 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirler noter tastiklidir.izinsiz kullanılamaz. 1965 de şair çok özlem duyduğui memleketi için yazmış.
TÜM YORUMLAR (1)