Kağızman Şiiri - Adnan Durdağı

Nasıl anlatayım gurbet burası
Gözümde canlanır demir köprüsü
Çağlayarak akar güzel deresi
Çok özeldim seni narin Kağızman

Şimdi bahar çiçek açmış gül kokar
Arılar dağlarda balları toplar
Kuzular çayırda ne güzel otlar
Toprağını çok görestim Kağızman

Yerler yeşil dallar yaprak süs olur
Güzelliğin kötülüğe küs olur
Çemçe Dağı belki şimdi sis olur
Her halini çok özledim Kağızman

Aras Nehri deli deli akar mı?
Göksügüzel Kağızman’a bakar mı?
Karabağ’da çoban ateş yakar mı?
Gece gündüz aklımdasın Kağızman

Kuşekmeğin cıngılozun çıktı mı?
Bahçelerde menekşeler koktu mu?
Dağlarında yeşillikler kalktı mı?
Dalları bağları güzel Kağızman

Haşılın tarhanan kömen nerde var
Pestilin pekmezin hası sende var
Abrıgoz, malaça yalnız sende var
Cancuru taması tatlı Kağızman

Naharın gidermi ki otlağa
Derelerde ötüyor mu kurbağa
İneklerin sütlümüdür el sağa
Koyunu kuzusu bir hoş Kağızman

İnsanların candır cana can katar
Devletine milletine can atar
Her ferdin göksünde bir arslan yatar
İnsanı lisanı başka Kağızman

Uzak elde hiç özlemin biter mi?
Bağlarında ishak kuşun öter mi?
Kaytaran çaşırın ele geçer mi?
Işkınını çok özledim Kağızman

Dutlarında tıstısların öter mi?
Tandırlarda dumanların tüter mi?
Kişniş tarhın reyhan gene biter mi?
Cılbırın burnunda tüter Kağızman

Sarı mırızosu uzun alması
Bozluğun Yunusu Halil Ustası
Bir başkadır badılcanın dolması
Lavaşına hasret kaldım Kağızman

YETİMİ’yim artık coştum durulmam
Gurbet elde garip kaldım sorulmam
Yaya gelsem dağlar aşsam yorulmam
Şoşlarına yüzüm sürem Kağızman