Sen daha doğmadan kaleme alınmış bir şiir okuyorsun,ölümün yazıyor.
Bazen bir Aruoba,bazen bir Madak.
Bazen acılı bir son,bazen sessiz sedasız.
Bazen umut besliyorsun,bazen aç bırakıyorsun umutları.
Çoğu kez üç öğün,aç karnına ama karın tokluğuna.
Yazıyorum diyorsun boş insan diyorlar.
Dolusun aslında. Ne yağmura benzer ıslaklığı gözlerinin.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta