Sen daha doğmadan kaleme alınmış bir şiir okuyorsun,ölümün yazıyor.
Bazen bir Aruoba,bazen bir Madak.
Bazen acılı bir son,bazen sessiz sedasız.
Bazen umut besliyorsun,bazen aç bırakıyorsun umutları.
Çoğu kez üç öğün,aç karnına ama karın tokluğuna.
Yazıyorum diyorsun boş insan diyorlar.
Dolusun aslında. Ne yağmura benzer ıslaklığı gözlerinin.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman