Kağıttan Hayaller Şiiri - Bahadır Arif Mete

Yaralı misketleri toplar,
Çelik çomak oynardık.
Demir telden, bir de kibrit kutusundan,
Ağaçtan oyma oyuncaklarımız…
Utangaç bakışlarımıza sığan,
Sevgisi geniş ailemiz,
Çamurlu ama temiz,
Üstü odun, çamurdan daracık evlerimiz,
Kağıttan hayallerimiz vardı bizim!

Aydınlık soğuk gecelerimize,
Ara sıra edilen kavgalarımıza,
Sıcak gülüşlerimizi katardık.
Ailecek bölüştüğümüz…
Yer minderli seki oturaklarımız,
Rahmetli dedemin el emeği yer soframız,
Aynı tabaktan içtiğimiz sıcak çorbamız…
Kolları hep sümüklü,
Kırk yamalı gömleğimiz,
Derin hüznümüz vardı bizim..!