Duyduğum pişmanlıklar gibi sindirdim seni
Yalnızlığıma böldüm tane tane
Zerre zerre dağıttım yüreğime
Kulağımda ezber bozan sesini
Yankılı bir alo yetti gözlerime
Yaşanmış her şey yığıldı üzerime
Kırıntılar diye taşıdığım heybemde
Meğer sende kalmış solgun bakışlarmış
Şimdi üzülmek boşunadır bilirim
Peki üzülmediğim anlar neye yarar
Neye yarar hadi söyle
Kandırıktan mutluydum belki de gönlümce
Keşke hep yaşasaydım kağıttan harabemde
siesnazhak
Nazende KayaKayıt Tarihi : 30.6.2010 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
BOZ AYIIIIIIIIIIIIIIMMMMMMMMMMM
TÜM YORUMLAR (2)