Kağıttan Gemiler Şiiri - Özge Özgen

Susarak anlatıyorum,
Dağınık bir hikayeyi kalbime.
Sayfaların boynu bükülmüş
Tahtası kırık bir zamanı çiziyorum göğsüme.
Ağlasam ne fayda
Sonu yoktu.
En başından bu yana
yalan duygular biriktirdiğimiz şiirleride yaktım şimdi.
Kağıttan gemileri sürdüm limana.
Adını dahi koyamadığım bir acı öylece kaldı.
Ve avuçlarımda hala kokun duruyor
Gırtlağıma kadar yanıyor satırlar.
Hatırla hani sen;
Bütün yazılan çizelenlenlerin üstüne
Mürekkebi bozuk bir şiiri sildin kalbinden.
Yalanmış her şey
Sevilen ben değilmişim.
Sadece,
Eskiyen bir hasretin faturasını
bana kestin sen.
Helal olsun!