Sen yokken kağıttan gemiler yaptım
Birer birer denize saldım hepsini
Her gemiye bir parça sevgimi
Bir parça ben koydum
Seni alıp götüren dalgalar
Bir gün benim gemilerimde
Seni götürdükleri yer getitiler mi
Umutsuz yaşayamıyor insan
Kağıt ne kadar dayanabilecekse
İşte.işte ben de o kadar
Dayanabiliyorum senin yokluğuna
Sessizce geldiğim bu sahile
Arkamda bütün umutları brakıp
Senin olmadığın bir şehire
Bendeki seni öldüren
Faili meçhul olan bu cinayeti
Bu simsiyah gece de
Bir köşeye bırakıp
Gidiyorum,
Aslında aslında biliyor musun
Ben her gidiyorum deyişimde
Hiç bir zaman gidememişim
Bir sokak lambasının altına
Saklanmışım her zaman
Gelipte kaldırmanı beklemişim..
Kayıt Tarihi : 12.11.2014 01:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/12/kagittan-gemiler-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!