Kağıt ay dayanamadı rüzgarına,
Yırtıldı, düşürdü melek parçalarını,
Gök patlarmışcasına parladığı anda,
Süzülerek savruldu karanlık sayfaları.
Yol aldılar doğruca sonsuzluğa,
Yok olmaya yüz tutmuş yırtık parçaları.
En hırçın rüzgarın kızgın dalgalarında,
Daha çok yıprandı güzel meleğin kanatları.
Kaybolan kirli sayfalarının ardında,
Üzerindeki meleklerin sırları yazılı;
Kanatlarındaki kızıl prangalarla,
Ayın güzel karanlığı, kör edici aydınlığı.
Halil Emre Tarım
Kayıt Tarihi : 22.11.2018 17:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!