Kağıtta Bir Leke Midir Adım

Kağıtta bir leke midir adım
Ya da bilerek yapılmış bir hata
Bu yalan dünyaya bağlanıyorum
Durmadan durulmadan

Bir çarmıha asılmışım gibi
Asılmışım şu yalan dolu dünyaya
Dünya; mavi gök avuçlarımda
Bir hayal ile yaşama gücü veriyor yarına
Dünün hatırası ile ölürken
Yarının hayali ile her gün doğulmakta

Dünya, benden duymuş olma ama
Biliyoruz senin sırrını biz şairler
Gözlerim bu yüzden hep sende
Bu yüzden yazıyorum hüzünlü şiirler

Bir çarmıha asılmışım gibi
Asılmışım sana ey dünya
Beni duy bu sefer
Ve lütfen anla
Kelimeler de fayda etmiyor
Etinden ayrı yarama
Şiirler de ilaç değilmiş
Çoktan ölmüş ruha

Ama ne olursa olsun
Alışıyorum zamanla
Her sabah kalktığımda
Ve kağıda baktığımda
Anlamlı sözler etmek değil niyetim
Sadece duyumsamak ve taşmak
İçinden taşmak senin
Bu sayfalara
Milyonlarca sayfa
Trilyonlarca mısra yazıldı da
Bir isim konmadı hala
Bu acı duyguya

Bir katili affeder gibi sonunda
Affediyorum artık seni ey dünya
Ben eski zamanlardan kalan inancımla
Büsbütün dursam da karşında
Gövdem ve ruhumla
Kendimi affedemesem de hala
Seni affediyorum ey dünya

Bu satırlarda, bu mısralarda
Kağıtta bir leke midir adım
Ya da bilerek yapılmış bir hata
Ben seni affettim ey dünya
Sen de beni bağışla
Yenile inançlarımı
Kutsanmış bir aşkla

Sen yarasanın kanatları altında
Saklanan düş ve gece
Ben eskiyorum durmadan
Ruhum eskiyor ve bedenin
Bir bedel gibi uzaklaşıyor dünyadan
Ve tuz katıyorum sonunda denizlere
Çünkü gemiler yolcuydu

Uzaklaşırcasına sevdadan
Demiştim ya kelimeler bile yorgundu
Aşkını sakla çünkü bilinince azalır bir duygu
Çünkü denizler durgundu