Zorluğunu düşünmem beklenemezdi
Farklıydın...
Bazen iç çekişte bulurdum seni
Nedenini ölüm pahasına merak ederdim;
Birden...
Suskunluğa gömülürdün
Sonsuza kadar...
Sevemezdin...
İlk görüşte anlamıştım
Kendi tanrını yaratmak, sana göre değildi...
Sen kendi tanrını yaratmak değil;
Tanrı olmayı yeğlerdin!
Yanında kilitlenirdim
Hisseder ama,
Belli etmezdin...
Gözünün altındaki hafif şişlik hemen belli ederdi kendini
Ve beyaz yanakların kızarırdı...
Başını kaldırırdın,
Hep ufuklara bakardın...
İşte o zaman korkardım senden
Sonra, hızlıca yürürdün
Eteğin inatla savrulurdu!
Sanki kaderimdin
Tiyatroda, okulda sürekli karşılaşırdık
Arada bir uzunca bakışırdık
Sonra indirirdin başını
Utangaçtın...
Utangaçlığının ardında,
Sanki bir ezilmişlik vardı...
Ve artık tanrı olmanın vaktiydi.
Hissederdim...
Benim tanrım olmalıydın!
Senin için tapınaklarımda,
Adamalıydım kendimi
Ulaşılamaz biri miydin?
Bir sanrı mıydın?
Bir kalem alırdım elime
Bir de kâğıt
Çizmek isterdim seni...
Beceremezdim...
Benimkisi, büyük cahillikti!
Ve bir tanrının çizilemeyeceğini kâğıtlara...
Çok geç öğrendim...
Kayıt Tarihi : 19.7.2008 15:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
toplumumuzda büyük kesimin hoşnutsuzluğu gibidir
bir ilah denince tanrı
tanrılar ya da
hemen karşı durulan
bu hitaba..ne kadar içten bir yaklaşım getirmişsin..
paylaşım için teşekkür.
Çok geç öğrendim...'
'Çok geç' dediğin, çok erken olmuş biliyor musun?
Çok şiir okursan, çok daha iyi yazacaksın inan. Ve kendine güvenini hiç yitirme.
Hisseder ama,
Belli etmezdin...
Diline saglık
TÜM YORUMLAR (3)