KAĞITLAR TÜKENDİ KALEM YAZMIYOR
Kağıtlar tükendi kalem yazmıyor
Ateşinde yanan yürek bezmiyor
Gözler gelir diye yolu gözlüyor
Hasret duman,duman tütüyor gel,gel
Sen düşürdün beni onulmaz derde
Gözüme mil çektin,gönlüme perde
Bakmadın halime,koydun hederde
Sevdan hançer gibi batıyor gel, gel
Helal et ne olur geçtiyse hakkın
Biraz acele et geç kalma sakın
Biliyorum hicret zamanı yakın
Sevdan yatağında yatıyor gel,gel
Açıktı gönlümün kapısı girdin
Bütün duyguları önüne serdim
Bu sevda mahşere uzansın derdin
Sona çok yaklaştım bitiyor gel,gel
Deli yürek bir tek seni bekliyor
Bu can bu bedenden gitti gidiyor
Eşinle dostunla helalaş diyor
Azrail yakamı tutuyor gel, gel
dost kalemlerden
sevdasını sevgisiyle yazanlar
yüreğime mezarımı kazanlar
aşkın dergahında öldü yazarlar
hasretim özlemim meramım gel gel..Dost şeref
Kayıt Tarihi : 11.4.2009 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bırak gönlüne hasretten ateş dolsun
Soldu her çiçek bizimkiler de solsun
Kıştan sonra bekle baharı gel diyor.
Hasret, sevda, özlem ve insan yaşamının tek tutarlı yanıdır sevda.
Sev gönül, ölesiye sevmelisin birdaha, birdaha... Başarılar.
yüreğime mezarımı kazanlar
aşkın dergahında öldü yazarlar
hasretim özlemim meramım gel gel....yüreğine sağlık üstadım varol
TÜM YORUMLAR (34)