KÂĞIT YAŞAM
Ağlamaya hazır göz
Sevgiye suskun ve sağır bir kalp
Dinmeyen duyguların ağırlığı altındayım
Bu benim sanırım
Hiç kimsenin kimsesiyim
Yokluklar var oldu hep çokluklarımda
Yürüyen aynalar düşlerimde paramparça
Buz yığını anılarım var demini almamış
Titriyor ellerim bak yine
Dokunuyorum ışıksız duvarlara
Perdeler hep kapalı gözlerimde
Yorgun bir beden taşıyorum
Nereye giderim nereye kadar bilinmez
Kayıt Tarihi : 13.10.2007 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!