Yorucu bir kaç günün ardından, yine elimde kalemim.
Mecalsizce geziyor bomboş bir sayfa üstünde.
Birbirini özleyen iki sevgili gibi, özlemle sarılıyorlar birbirlerine.
Benim, hayatla pençeleşmelerim arasında sıkışıp kalıyorlar adeta.
Sorsan kaleme kağıdı, hayatın yükünü taşıyan bir sevda.
Sorsan kağıda kalemi, o, içi dolu bir dünya.
Duygu selinde hapsolan bir rüya gibi, geziyor parmaklarımın ucunda.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta