Kağıt Üzgün Kalem Üzgün

kalem başın eğiyor
kağıt silerken göz yaşını
yazmaya başlayınca diyarı elleri
ellerde elleri
soğuk esen yelleri rotasız dilleri
solan gülleri

kurdun kuzu postuna girişini
şeytanın dost maskeli gelişini
kahpenin kalleşliği yapıp gülüşünü
şerefsizin ortamda adam gibi duruşunu

vurulmuş bahtının tam ortasından
boylu boyunca hasret içinde
baharı yazı kışa gidiyor
aklar karışan siyah saçında

gözü yoktu hiçte olmadı
kahpe feleğin tacı tahtında
heves etmedi bala kaymağa
yaşamak istedi ağız tadında

kölecioğlu derdin derin yürekte
ekmeğin asılı durur bilekte
katığın damlayan alın terinde
öyle lezzetli ki tad var tadında

Ahmet kölecioğlu 15-02-2010