Kağıt Sandal Şiiri - Zeynep Sati Yalçın

“Kızıma...”

suyun üstü buz
kırılır nilüferlerin beli
bir sandal çakılır ortasında
sanki dünyanın ortasında
akar, akar, akar
nilüferlerin üşüyen çığlığı

cılız kolları düşmüş yanına
sandalda baygın
ve titreyişte mor dudakları
küçük kız ölme ne olur
duyuyor musun sesini
dua eden balıkların

nilüfer desenli halınız
odanın ortasında
sanki dünyanın ortasında
çini soba çıtır çıtır
ve buğusu sesi çaydanlığın

yüzüyorsun...
bir demet ay ışığı elinde
kağıt sandal ortasında
nilüferli halının
sanki ortasında dünyanın

küçük kız korkma ne olur
tufan değil duyduğun
annenin bembeyaz hıçkırıkları
kırk derece diyor ateşi

alnın alevden bir parça sanki
bir yudum su yanağın
içse, içse, içse
kanmaz şefkati annenin

ve balıklar ve dudakların
nilüferli gölden güzel
serin gözlerin
açılır umutla korku arasında
sanki dünyanın ortasında

güzel kız küçük kız
yatıyor nilüferlerin ortasında