Kağıt Parçası Şiiri - Emrullah Tuna

Yırtılmış Penceremin kenarı
Yanı başında oturup kağıda kazıdığım
Yıldızlara bakarken bana dostluk eden
Beni Dinleyen Kağıdım,
Yırtılmış!
Tükenmek üzere zamanımın kumu
Bir kaç damla kalmış
Sebebsizce bekler gibi
Soğuk bile durmaz olmuş
Parçalanmış penceremin içinde
Sabır uğramışda, mutluluk uğramamış gibi
Zifiri bir karanlık çökmüş gökyüzüne
Parlayan tek bir yıldızım
Bakarken konuştuğum
Artık ışık yok
Söndü stellam,söndü lüna
Başka bir yerdeyim sanki
Adını koyamadığım.
Ve
Gökyüzünde uçuşan kağıt parçaları
Her parça, bir şey anlatıyor gibi
Başıma konuverdi bir parça
Ağırlığı başımı kaldıramayacak kadar.
Bir yağmur damlası hafifletmeye yetti
Silinmiş içindeki yazılar
Bir göz yaşı
Düştü toğrağa, yeşerdi toprak
Zifiri karanlık yerini, umuda bıraktı
Artık herşey umut, herşey talep

25.07.2015 02:15