Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Sizi geç tanıdığım için inanın ki üzgünüm.Çok ama çok güzeldi tebriklerimle şaire kardeşim.saygılarımla
Kumaş mendillerimi hatırladım bir de her hafta başı sınıfta yapılan tırnak kontrollerini. Artık ne kumaş mendil taşıyan var çevremde ne mendil düşüren genç kızlar. Olsun varsın. O günleri yaşamış olmak da güzel. Çok keyif alarak okudum canım.
Kusura bakma dost, yaşam çok hızlı gelişiyor. Çalmaktan, çırpmaktan insana bir türlü yatırım yapamadık. Bazı değer yargılarımız vardı bizim de; ama onlar da bu gürültü patırtı arasında sizlere ömür oldu. İnsanlığı kendi ellerimiz ile öldürdük biz. Artık kağıt mendillerinizi atabilirsiniz. Tam puanımla kutluyorum. Nicelerine...
çocukluğumu yaşadım yazınızda.çok güzel olmuş beğenerek okudum.kutlarım kaleminizi...
Yazınız yine hayallerime, çocukluğuma götürdü beni...
Bakkala giderken bez torbalarımız olurdu bir filenin içinde...
Önce darasını alırdı bakkal alacağımız pirinci, mercimeği, şekeri tartmadan.
Sonra torbamızla tartardı.
Hepsi bir fileye koyulup eve giderdik.
Çöpe atılacak birşey kalmazdı...
Yiyecek artıklarını bile ineğin yalına atardık...
Çöp dağları yükselmezdi eskiden şehrin yakınlarında.
Poşetler ve kağıt mendillerin olmadığı...
MUTLU GÜNLERİMİZDE....
Kadir Tozlu
YAZIYI OKUMAK İYİ GELDİ BANA...
SANIRIM HALA BİR UMUT VAR İNSANA İNSAN GİBİ DOKUNABİLECEK KADAR GÜÇLÜ OLABİLMEK İÇİN...
SEVGİMLE...
Nilgün Hanım,
Yazdıkların çoğu insan için öyle gerçek ve geçerli ki, seni yürekten kutlamak istedim.
Ne yazık ki kapitalist toplumda insan ilişkilerinin çoğunu artık sevgi, dostluk ve dayanışma değil; para belirliyor. Böyle olunca da insanlar ilişkilerini buna uygun olarak biçimlendiriyorlar.
Tabi bu söylediklerimin dışında yaşayan ve gerçek dost olan insanlar da var.
Şiirlerimin pasiflenmesi sırasında bu geerçeği daha iyi anladım.
Eğer onlar olmasaydı bir daha Antolojide yazamazdım.
Bu nedenle herkese çıkarsız ve beklentisiz sevgi dolu dostluklar diliyorum.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta