Kağıt Mendil Şiiri - Bahri Sohtorik

Sen kağıt mendil oldun mu
Hani kirli eller silinipte
Çöpe atılan,
Aslında
Başı göklerde mağrur bir selvi
Belki de muhteşem bir çınardın,
Kim dedi mendil ol diye
Dolap olsaydın ya
Sevilen elbiselerin saklandığı,
Kırılmasınlar diye
Kalplerin değil, kristallerin konduğu
İnce oymalı bir dolap,
Ve narin topuklu
Hanımların gezdiği parke,
Sen gittin
Yarin eline mendil oldun
Kirini silmek için
Yari aklamak için,
Madem öyle
Ne üzül, ne de kahret
Yine selvi gibi başın göklerde
Yine çınar kadar mağrur ol,
Bilmesinler nicesin
Vefa bilmez gönüllerde
Zaten zor bir bilmecesin,
Kirli ellerini o yar
Bırak yine silsin,
Sen elbette
Fersah fersah yücesin