Sana, benden çok nasıl vuruldum bilsen
Kendini unutup bu "ben"e koşardın!
Aşkın beşeriyata sunmuş halisin;
Lakin hangi meclistin sen, bileşen!
Gözler mührü bastırdı, çıkamadım.
Bir saniye yaşarışında boğuldu.
Ben de bilemedim pişmanken saadet,
Cahilken mutluluk, sende mi başkaydım?
Terstin, zıttın, kalemim olamazdın belki...
Bendense ne bir sayfa çıkardı sana?
Kağıt-kalem olduk, kütüp şimdiyse...
Ne sen çıktın satırlardan ne ben ki..!
Kayıt Tarihi : 10.6.2018 04:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(05.11.2017 / 02:04)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!