Kağıt - kalem
İşte önümde kağıt, kalem ona bakıyor
Hareket edemiyor, boynu bükük duruyor
Kağıtta bin bir cilve, uçları kıvrılıyor
Kalem kağıda aşık, ne hayaller kuruyor
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Harika.. Tebrikler
Tebbrikler mükemmel anlatmışsınız vaz geçilmez iklileri
Kağıta ve kaleme ve nica hayata dair şeylere değer katan o ulvi sevgi.Keşke yüreği taşa dönmüşlerde nasibini alsa bu ulvi değerden.Yüreğinize sağlık.
Düşünce ve kurgu çok güzel de,dil çok tekdüze olmuş.Biraz daha renk diyeceğim..
Selam.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta