Canın kağıt helva
ve arasında kaymaklı dondurma mı çekti;
Koş,
Hiç durma...
Koş kapanmadan son eskiler
ve eski defterlerde karalanmış bilmeceler...
Kağıt helva arası dondurma
Durdurma yüreğinin çocuksu hevesini...
Kağıt helvacı geliyor,
Koş, urma...
Kayıt Tarihi : 4.9.2018 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!