Küçükken bir kağıt gemi yapmıştım minicik parmaklarımla,
Büyük amcaların yürüdüğü uzun bir sahilde salmıştım denize.
Bilmeden dünyadaki kirli havayı, tertemiz nefesimle yelken almıştı uzaklara,
Kim bilir sağ kalmış mıdır acımasız fırtınalarda,
Tertemiz bir yüreğin yükü ağır gelmiş midir boğuşurken dalgalarla,
Acaba beklesem, yolunu gözlesem...
Yanaşır mı tekrar gönlümün limanına...
Sensin bu gönlümün yönü mekanı
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Devamını Oku
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Çoktan parçalandı hayatın içinde...Sevgiler
Güzel bir şiir... Okuyunca kendi şiirimi hatırladım...
bu şiirin sonuna iyi gideceği düşüncesiyle ve izninizle yayınlamak istiyorum...
'Hüsran...
Okul bahçesinde çam kabuğundan gemiler yapan çocuk,
hayallerini kattığı kabuğu bırakınca leğendeki suya
anlar yüzmesi için gemisinin
yetmediğini o masum hayallerin'
Sevgilerimle Sayın İsaoğlu, kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta