Sen
Mor küskünü menekşem.
Aksak , alaca kısrağım.
Bu kurşuni gök altında,
nice çığlıklar yoldum sana.
Sağır duvarlara haykırıp
ben ki duyulurum sandım .
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Dikkatle tanzim edilmiş güzel bir şiir..
Malumunuz her şey zıddıyla bilinir...
Soğuk nasıl sıcağın çok mertebelerini
ihsas ettiriyor ise, bu alemdeki nispi ve
itibari yokluklar da varlık nimetinin
mertebelerini ihsas ettirir; ille de hakiki
bir manada yokluğun olması gerekmez,
zaten hakiki manada yokluk diye de
bir şey yoktur.
DAMARLAR ÇATLAMADIKÇA
AŞKIN LEZZETİ, LEZZET VEREMEZ..
TEBRİKLER SAYIN YÜCEL.
Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta