Kâğıt Gemi Şiiri - Akın Korkmaz

Talihsiz günler içinden sana âşık olduğum gün
Kara defterden kâğıt koparıp bir gemi yaptım
Fikrimin kıyısında yakamoz gibi parladı yüzün
Üçgen yelkeni güvertede yükselir yükselmez
Tükenmez kalemle üstüne senin ismini yazdım

Terk edilmiş geminin kaptanı yok, tayfası şiir
Sensizliği anlatır gibi sadelikle donattım gemiyi
Beynimde zincirlerini kırmış gözü pek bir şair
Hiç düşünmeden içimdeki yangına körükle gitti
Geri dönmek ne mümkün ben yaktım gemileri

Sana giden bu yolda kollarımı sıvadım güzelce
Olup bitenlerden habersiz ve süt limandı ortalık
Demir aldım deniz mavisi yuvarlak bir leğende
Dürbünsüz görebildiğim kadar ufukta sen vardın
Ellerimi buladığım düşler denizinde ise yalnızlık

Rutubet mi vardı yoksa gözümden yaş mı geldi
Zamanla derme çatma gemi su almaya başladı
Yelkenin gövdesinden harfler teker teker silindi
Kâğıt kalemin öngörülmez ağırlığı gemiyi batırdı
Dalgalarla kabaran leğen yeşil yosunlar bağladı

Sandım ki kâğıttan gemi şu leğende yüzer gider
En kötü çıkmaz ayın sonuna doğru seni bulurum
Ben nereden bilirdim sevdan ummanmış meğer
Ruhumu ıslatan bu dalgalı aşk öylesine büyük ki
Denizleri bir yana bırak bir avuç suda boğuldum