Kağıt Da Kalem De Sende Şiiri - Savaş Barha

Olduğum yerde durdum.
Bu ben değilim.

Ne yaptın bilmiyorum
ama bu ben değilim.

Benliğim, ellerinde yoğruluyor.
Sen ne şekil verirsen ben oyum.
Kâğıt da sende, kalem de sende.
Sen ne yazarsan ben oyum.

Ağlasam da sebep sensin,
gülsem de sebep sensin.

Sevabımın da,
günahımın da sebebi sensin.

Ben, beni çok yaşadım, yeter.
Ben, artık seni yaşamak istiyorum.

Unutma!
Ben, artık ben değilim.
Ben senim.